Info
Programma:
Leo Smit (1900-1943)
Suite voor pianosolo (1926)
Trio voor klarinet, altviool en piano (1938)
Olivier Messiaen (1908-1992)
Quator pour la Fin du Temps (1941)
Vijfduizend Franse krijgsgevangen luisteren op 15 januari 1941 naar de première van het 'Quatuor pour la fin du temps' in een Duits krijgsgevangenkamp in Polen. Olivier Messiaaen zei later over deze uitvoering: "Nog nooit is er met meer aandacht en begrip naar mijn muziek geluisterd." Ondanks de kou waren zelfs de gewonde gevangen op stretcher aanwezig.
Messiaen (1908) componeerde dit werk in krijgsgevangenschap. In het kamp zaten ook de celliste Etienne Pasquier, de klarinettist Henri Akoka en de violist Jean le Boulaire. Ze hadden instrumenten tot hun beschikking, maar de cello had helaas maar 3 snaren. Het werk gaat over het einde der tijden, maar ook over de opheffing van het muzikale principe tijd. Met het einde der tijden doelde Messiaen op het einde van de begrippen heden en verleden, dat wil zeggen het begin van de eeuwigheid. Met zijn componeren wilde Messiaen het begrip tijd onderzoeken en voor het Nu vinden.
Een andere opvallende interesse van Messiaen waren vogels. Hij probeerde in zijn muziek hun zang te vangen. In het openingsdeel ontwaken de vogels, maar ze doen ook mee in andere delen van het werk. Vogels symboliseren ons verlangen naar vrijheid, licht, sterren, regenbogen en vrolijke liederen, aldus Messiaen. Want de componist, die in 1992 stierf, wat beslist niet alleen in het hiernamaals geïnteresseerd. Het is niet moeilijk te bedenken hoe de aanwezigen bij de première dit opgevat zullen hebben.